De optimale werkplek

Het werd gelukkig een spontaan en praktisch gesprek, zodat ik niet weer voor de duizendste keer het verhaal van het ontstaan van arbodiensten en de rol van de RI&E in Nederland hoefde toe te lichten. Nee, het werd voor de verandering een heel positief gesprek, vooral toen bleek dat wij (ons bureau) geregeld over onze oostgrens heenkijken als het gaat om voorbeelden, normeringen, branche-informatie, etc. Zoals gebruikelijk bij dit soort bezoekjes werd ons ook nog even gevraagd om een oordeel te vellen over haar eigen werkplek, driehoog voor aan de Oudezijds Voorburgwal. Mijn aanpak in dergelijke gevallen is meestal: "Hoe lang zit u al zo? En heeft u klachten?" - "Geen klachten, en u zit al zo lang op deze manier te werken? Unglaublich! Maar blijf dan vooral lekker zo zitten." Recent werd ik geattendeerd op een online test waarmee je je werkplekinrichting kan toetsen. Wij werken vanuit huis en resideren in beide filialen aan een keukentafel. Geen instelbare stoel, keukentafel uiteraard van goede kwaliteit, vooral door het vele hout (in totaal 15 cm dikte) waar je constant met je knieen en bovenbenen tegenaan knalt. Kortom: een Spartaanse werkplek, maar dat wordt volledig gecompenseerd door de professionele laptopstandaard met documenthouder. De test gaf mij gelijk: een 9,2, met de welgemeende felicitaties van de programmeur. Mijn collega, die in tegenstelling tot ondergetekende geen vierkante meter nodig heeft voor zijn paperassen, en dus de documenthouder ook echt gebruikt, scoorde zelfs een 9,4. Ik was jaren geleden in Leeuwarden bij een bedrijf waar de Arbeidsinspectie met een boete had gedreigd vanwege een slecht ingerichte werkplek. Het bedrijf kreeg zes weken de tijd om de werkplek aan te passen. Het ging om een wat oudere man, die gebruik maakte van een oud eikenhouten bureau. U kent ze wel, met van die vaste kastjes aan de zijkanten. Hij zat op een buizenframe stoeltje. Beide meubelstukken waren door deze fossiele boekhouder in gebruik genomen bij indiensttreding, een jaar of dertig terug. Hij had alleen verzuimd op de dag dat een van zijn kinderen het in haar hoofd haalde om op woensdag ter wereld te komen. Het werd een maandenlange, pittige discussie, maar uiteindelijk mocht hij zijn dagen blijven slijten op zijn vertrouwde stekkie.

Dit artikel lezen?

Neem een abonnement en:

  • Krijg onbeperkte toegang tot ruim 1.500 praktische artikelen
  • Blijf up-to-date met ons laatste nieuws over trends, wetgeving en jurisprudentie
  • Blijf geïnspireerd én voorbereid door praktijkcases en -verhalen