Recente publicaties

Een heel boek over oplosmiddelen? Heeft dat zin? Zijn die middelen niet al jaren verboden? Nee, dit is een misverstand. Inderdaad geldt voor sommige organische stoffen een vervangingsverplichting, en inderdaad roept het Arbobesluit een banvloek uit over enkele bijzonder gemene verbindingen. Maar vaak stelt de wetgever slechts een grens aan de concentratie. Zo mogen woningstoffeerders alleen werken met lijm waarin hoogstens 5 gram oplosmiddel per liter is verwerkt. Maar voor schilders die buitenmuren verven, zijn de normen aanzienlijk minder streng: 60 gram per liter. In weer andere branches - de meubelindustrie, de metaalindustrie en de scheeps- en jachtbouw - zijn er nog geen maximale concentraties vastgesteld. Het uitbannen van oplosmiddelen is maar een van de mogelijkheden om de werknemers te beschermen. In andere gevallen is het effectiever om eens kritisch te kijken naar het werkproces. Neem het verfspuiten in de autoschadeherstelbranche. De mannen hier werken niet met kwast en penseel maar maken gebruik van pneumatische spuiten. Die produceren liters verf per minuut, maar een groot gedeelte hiervan spuit helaas net naast de auto en het deel dat wel doel treft, ketst vaak net zo hard weer terug. Het gevolg: de werknemer krijgt veel meer oplosmiddelen binnen dan nodig is. De oplossing: maak gebruik van hoogrendement spuittechnieken, zoals airless, air-mix en high volume low pressure. Let op: ook als een bedrijf de concentratie oplosmiddelen drastisch naar beneden brengt, blijven andere maatregelen noodzakelijk. Goede ventilatie bijvoorbeeld, om de concentratie oplosmiddelen verder te verlagen. Of spuitcabines, om minder medewerkers aan risico's bloot te stellen. En natuurlijk zijn er persoonlijke beschermingsmiddelen - maskers, handschoenen, gelaatsschermen - voor risico's die niet op een andere manier zijn af te dekken.