In de psychologische literatuur staat vigilantie min of meer gelijk aan het gedurende langere tijd richten of volhouden van de aandacht. In de biologie verwijst vigilantie eerder naar 'arousal': de fysiologische (re-)activiteit van een organisme. Er is dus een definitieverschil tussen de verschillende onderzoeksgebieden. Oorspronkelijk gebruikte Sir Henry Head (1923) de term vigilantie om fysiologische efficientie aan te duiden, waarbij het blijkbaar gaat om een combinatie van fysiologische activiteit en efficient gedrag.