Uitgangspunt is dat de standaardregeling overal van toepassing is. De normen van deze regeling bieden voor veel soorten van bedrijvigheid voldoende ruimte om flexibele werktijdenregelingen te kunnen maken. Er zijn echter werkprocessen denkbaar waar die normen op een of meer onderdelen best wat ruimer zouden mogen zijn. Afwijken mag echter alleen als dat gebeurt via een collectieve regeling, zoals een CAO of rechtspositieregeling die tussen werkgevers en werknemers is afgesloten. De normen van de overlegregeling mogen dan niet worden overschreden.