Met de standaardmuis, de liggende met twee knoppen, worden de spieren in de onderarmen en de pols permanent belast, blijkt uit informatie van de RSI Patientenvereniging. Om de hand met de handpalm naar beneden te houden en de draaiingen te maken om de muis te bewegen, moeten de onderarmspieren voortdurend worden gebruikt. Verder moet de pols worden opgetild om de hand over de muis te leggen, waardoor de pols een hoek maakt ten opzichte van de onderarm. Gevolg: continue belasting van de spieren in de pols. Ook wordt hierdoor de druk op de carpale tunnel verhoogd, dat deel van de pols waar de aanvoerende bloedvaten en de zenuwen van de hand doorheen lopen Mis dus die muis van mij, maar gelukkig is het aanbod van ergonomische muizen groot. Zo zijn er muizen die je als een pen in je hand houdt, verticale, inlengte verstelbare, tweedelige, links klikken, rechts sturen en andersom, muizen die in een polssteun voor het toetsenbord zijn aangebracht, enzovoort. Verder zijn er de trackball, een balletje dat onder je vinger rolt, en touchpads, aanwijsschermen die je met de vingers kunt bedienen. Er zijn ook spullen die de voordelen van verschillende muizen combineren, of waarbij afgewisseld kan worden: er bestaat software voor spraakherkenning en voetpedalen. Hoe door de bomen het bos te zien? De RSI-vereniging kan helaas geen uitweg bieden. Onderzoek met een objectief oordeel over de effecten van verschillende muizen bestaat volgens de vereniging niet. De gebruiker moet zelf, passend bij zijn situatie, maar bepalen wat het beste voor hem is. Tja. Ik heb geen RSI-klachten, maar wat doet mijn muis met mij als ik hem blijf gebruiken? Moet ik hem vervangen? En voor welke dan? Of zou het niet zoveel uitmaken zolang het maar geen liggende is?