Omdat het ongeval is gebeurd in de uitoefening van zijn werkzaamheden kan de vordering van de werknemer wel worden gebaseerd op de eisen van redelijkheid en billijkheid, zoals bedoeld in artikel 248 boek 6 van het Burgerlijk Wetboek De werkgever moet dan de niet door de verzekering gedekte schade vergoeden, tenzij er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid.

De schade die de werknemer vordert, is gedeeltelijk veroorzaakt doordat hij geen gordel droeg. Dit levert volgens het hof bewuste roekeloosheid op, waarbij als maatstaf geldt dat de werknemer zich tijdens zijn gedrag bewust is geweest van het roekeloze karakter hiervan. Het is volgens het hof een algemeen feit dat het dragen van een gordel tijdens het autorijden het ontstaan van letsel kan voorkomen of in ieder geval het letsel kan verminderen, terwijl het dragen van een gordel wettelijk verplicht is gesteld en overtreding zelfs een strafbaar feit oplevert. De bewuste keuze van de werknemer om geen autogordel te dragen komt dus niet voor rekening van de werkgever. De werkgever gaat in deze zaak vrijuit en hoeft de schade niet te vergoeden.

De werknemer is het oneens met deze uitspraak en gaat naar de Hoge Raad, die het oneens is met het hof De Hoge Raad oordeelt dat het bewust niet dragen van de gordel niet per definitie bewust roekeloos is. Daarvoor is volgens de Hoge Raad nodig dat een gedraging zodanig gevaarlijk is, dat de werknemer zich in verband met de aanmerkelijke kans op verwezenlijking van het gevaar van die gedraging had moeten onthouden. Dat speelt hier geen rol van betekenis. Het begrip bewuste roekeloosheid is onjuist uitgelegd en de zaak moet opnieuw worden beoordeeld.

Hoge Raad te Den Haag, arrest van 1 februari 2008, LJN: BB6175