De werkne­mer is het daar niet mee eens en vraagt om een deskundigenoordeel bij het UWV. Dat komt op 3 juni tot de uitspraak dat de vlieginstructeur arbeidsongeschikt is voor zowel zijn eigen werk als voor het door de werk­gever aangeboden werk. De werkgever laat het daar niet bij zitten en vraagt ook zelf een deskundigenoordeel aan. Ook daar komt uit naar voren dat de werkne­mer zowel voor het eigen werk als het vervangende werk arbeidsongeschikt is. Ondertussen heeft de werkgever al vanaf 3 april geen loon meer betaald.

De vlieginstructeur vor­dert in een kort geding betaling van zijn salaris. Hij voert aan dat hij in het verleden betrokken is geweest bij enkele bijna-ongevallen die te wijten waren aan de verouderde staat en het slechte onderhoud van de vliegtuigen. Die bijna-ongevallen werden niet gemeld aan de bevoegde autoriteit. Elke keer als hij de werkgever daarop aansprak, werd daar niets mee gedaan. Daardoor raakte hij steeds meer gestresst. Dat heeft geleid tot de escalatie van 2 april.

Volgens het voorlopige oordeel van de kantonrechter is de werknemer terecht aangesproken op het zonder toestemming meenemen van een leerling tijdens een testvlucht. Hij heeft zichzelf vervolgens in een situatie gebracht waarin hij door een fysieke oor­zaak, te weten een gebroken middenhandsbeentje, vier weken lang geen pro­ductieve arbeid voor zijn werkgever kon verrichten.

In het kader van deze kortgedingproce­dure sluit de rechter niet uit dat de werknemer bewust roekeloos heeft gehandeld door met zijn hand tegen de muur te slaan. Die handeling ligt in zijn eigen risicosfeer. Hij heeft daarom geen recht op loon gedurende de vier weken die volgens de artsen nodig waren voor het herstel van het mid­denhandsbeentje. Nu de bedrijfsarts en het UWV van oordeel waren dat de werknemer ook na die vier weken nog arbeidsongeschikt was, moet de werkgever het loon vanaf die periode, dus na 30 april 2009, wel beta­len.