De man heeft er kennelijk ook genoeg van en vraagt ontbinding van de arbeidsovereenkomst met vergoeding van 45.000 euro. De rechter stelt vast dat helder is dat de verstandhouding tussen partijen duurzaam verstoord is, zodat een vruchtbare en zinvolle voortzetting van de arbeidsovereenkomst niet (meer) mogelijk is. Deze wordt wegens veranderingen in de omstandigheden per 1 april 2010 ontbonden.

Daarbij is de overweging dat in de eerdere rechtszaak is vastgesteld dat de verstoring van de arbeidsrelatie volledig aan de werkgever te wijten is. Gezien de ziekte van de werknemer en de voorgeschiedenis mag uit het oogpunt van zorgvuldigheid van een werkgever worden verwacht dat hij bij het re-integratieproces van een zieke werknemer de nodige voorzichtigheid betracht.

Na de eerdere ontbindingsprocedure is mediation in gang gezet, maar de werkgever is daarnaast de werknemer stelselmatig lastig blijven vallen met brieven en e-mails. Hij heeft daarmee druk op de werknemer uitgeoefend om op zo kort mogelijke termijn weer aan het werk te gaan en geprobeerd om nog voor de mediationgesprekken een gesprek onder vier ogen aan te gaan.

Daarmee is de werkgever volgens de kantonrechter volstrekt voorbijgegaan aan de ontstane situatie, waarin de werknemer, mede door het optreden van de werkgever, is terechtgekomen. Dat de werknemer zijn re-integratieverplichtingen niet is nagekomen, is niet aannemelijk geworden. Daarom komt de rechter tot een hogere ontslagvergoeding. De arbeidsovereenkomst wordt ontbonden met een vergoeding van 27.500 euro.