Zij heeft zich diezelfde avond telefonisch ziek gemeld. In april 2012 bezoekt zij de bedrijfsarts. Die meldt dat de werkneemster nog steeds wacht op een voorstel van de werkgever en dat het uitblijven van een re-integratievoorstel het herstel in de weg staat. Hij beveelt aan om snel tot een oplossing te komen.
In juli 2012 vraagt de werkgever (opnieuw) toestemming aan het UWV WERKbedrijf om, op grond van zowel bedrijfseconomische als bedrijfsorganisatorische redenen, de arbeidsovereenkomst op te zeggen. Die toestemming wordt verleend en de werkgever zegt op 20 september 2012 door middel van een deurwaardersexploot de arbeidsovereenkomst per 31 december 2012 op. De werkneemster bestrijdt het ontslag. Zij vraagt een deskundigenoordeel aan bij het UWV.

Oordeel  kantonrechter

De verzekeringsarts oordeelt dat de werkneemster niet in staat is tot hervatting van haar werk bij de eigen werkgever. De werkneemster vordert in kort geding loondoorbetaling. De rechter stelt dat het in een kort geding gaat om een voorlopig oordeel. De werkgever heeft van het UWV toestemming gekregen om de arbeidsovereenkomst op te zeggen en van die toestemming is gebruikgemaakt. De werkneemster beroept zich op het opzegverbod tijdens ziekte. Of de bedrijfsarts al dan niet een hersteldmelding heeft gedaan, kan in dit kort geding niet nader worden onderzocht.

Hervatting eigen werk

Zeker is wel dat de deskundige van het UWV heeft geoordeeld dat hij de werkneemster onder de gegeven omstandigheden niet in staat achtte tot hervatting van het eigen werk. Dat betekent volgens de rechter dat de opzegging van de arbeidsovereenkomst in strijd is met het wettelijk opzegverbod van art. 7:670 lid 1 Burgerlijk Wetboek. Daarom is de arbeidsovereenkomst na 31 december 2012 blijven voortduren. De vordering wordt toegewezen. Omdat de werkneemster nog in haar tweede ziektejaar zit, zal de werkgever ook weer de re-integratie ter hand moeten nemen.