Een man werkt sinds 2008 als medewerker productie bij een metaalverwerker. Hij functioneert voldoende/goed. Mei 2017 wordt hij door knieklachten zodanig arbeidsongeschikt dat dit in 2018 leidt tot re-integratie tweede spoor. Zijn verzoek in juni 2018 om verlof van 6 tot en met 30 augustus wordt niet gehonoreerd: hij mag wegblijven tot en met 19 augustus.

Ziek in Marokko door eten besmette kip

Maandag 20 augustus constateren manager en HR-adviseur dat de werknemer niet thuis aanwezig is. Hij wordt schriftelijk gemaand zo snel mogelijk naar huis te komen. De werkgever zegt loonopschorting aan en wijst op eventuele beëindiging van het dienstverband. De werknemer mailt op 21 augustus 2018 dat hij in Marokko ziek is geworden. Hij heeft besmette kip gegeten en mag daardoor twintig dagen niet reizen.

> LEES OOK: Is een digitale ziekmelding rechtsgeldig of niet?

Duur klachten niet in verhouding tot diagnose

De werkgever vraagt een doktersverklaring en overlegt die aan de arboarts. Die laat weten dat de verwachte duur van de klachten in geen enkele verhouding staat tot de gestelde diagnose. De werknemer heeft ook een kopie van zijn vliegticket gestuurd. Dat zou aantonen dat zijn terugreis op 18 augustus gepland stond. Maar vluchtnummer, datum/dag en vluchttijden kloppen niet. Ziek of niet, daarop wordt de werknemer op 27 augustus 2018 op staande voet ontslagen. Hij keert later per bus terug naar Nederland en vecht zijn ontslag tevergeefs bij de kantonrechter aan.

Werknemer keert te laat terug van vakantie

De werknemer in kwestie woont in België. Maar in beroep stelt het gerechtshof vast dat de Nederlandse rechter in deze zaak bevoegd is en het Nederlands recht geldt. Volgens art. 7:677 BW mag de werkgever de arbeidsovereenkomst onverwijld opzeggen als sprake is van een dringende reden.

In deze zaak is die dringende reden dat de werknemer niet tijdig is teruggekeerd van vakantie. Want de man had voor 20 augustus terug moeten zijn, maar is pas teruggekomen na zijn ontslag op staande voet. De werknemer vindt dat zijn werkgever de verlofaanvraag niet had mogen weigeren. Daarvoor noemt hij onder andere als reden dat er geen re-integratieactiviteiten gepland stonden. Maar dat acht het hof niet relevant; hij had in elk geval beschikbaar moeten zijn voor overleg daarover.

> LEES OOK: Re-integratieplicht is geen eenrichtingsverkeer

Gefabriceerd e-ticket als ‘bewijs’ tijdige retourvlucht

Daarnaast heeft de man als ‘bewijs’ voor zijn retourvlucht een gefabriceerd e-ticket opgestuurd. Toen de werkgever aansluitend om opheldering vroeg, heeft de werknemer onjuiste informatie verstrekt. Daarna heeft hij niet meer gereageerd op vragen om nadere uitleg van de werknemer. Deze kwestie heeft zwaar gewogen bij de beslissing tot het ontslag op staande voet. Dat een neef het e-ticket zou hebben gemaakt acht het hof niet van belang: de werknemer blijft zelf verantwoordelijk.

De ontvangen doktersverklaring heeft geen afdoende uitleg kunnen geven over de ziekte van de werknemer. Die zou zijn veroorzaakt door het eten van besmette kip. Maar het hof ziet niet in dat dit aanleiding gaf tot een reisbeperking van 20 dagen. Daarmee ontstond voor de werkgever op 27 augustus 2018 een situatie waarin hij de arbeidsovereenkomst redelijkerwijs niet langer hoefde voor te zetten. Evenmin hoefde hij te wachten tot de werknemer terug zou zijn uit Marokko. Het hof verwerpt daarom het beroep.

Bron: Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 26 september 2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:3504
Auteur: Rob Poort | Bureaupoort.nl

> TIP: Bijblijven met Arbowetgeving? Kom naar de Arbo Actualiteitendag!