Als dochter van een brandweerman vind ik het leuk: een fikkie stoken. Heel bescheiden hoor. Op een soort Tefal-plaat boven een smeulend voorgeperst kooltje. Maar toch, het moment dat het ding sissend vlamvat blijft een dopaminepiek geven.

En dus wordt er gebarbecued. Onder protest, dat wel. Ik was dan ook erg blij dat mijn drietal het nieuws niet heel goed volgt. De krantenkop ‘Kankerverwekkende stoffen barbecuerook komen binnen via huid’ ging volledig langs hen heen.

Bij de onvolledige verbranding van organisch materiaal zoals planten, vlees, houtskool en diesel komen PAK’s vrij; polycyclische aromatische koolwaterstoffen. Voor de mensen die ooit nog scheikunde hebben gehad: dat waren die mooie aan elkaar geplakte koolstofringen, zoals benzeen of tolueen. Je tekende ze als een zeshoek met een rondje erin.

PAK’s zijn kankerverwekkend, dat weten we al tweehonderd jaar

PAK’s dus. En die PAK’s zijn kankerverwekkend. Ze komen regelmatig in het nieuws door roet uit uitlaatgassen of als de zwartgeblakerde randjes aan je barbecuevlees. Daarom weten we dat we aangebrand vlees niet mogen eten en die uitlaatgassen beter niet kunnen inademen. Maar wat we ook al jaren weten, is dat die aromatenringen niet fijn zijn voor de huid.

> LEES OOK: Mensproeven

Dat weten we al tweehonderd jaar, om precies te zijn. Toen viel het een arts op dat schoorsteenvegers veel vaker dan andere mannen scrotumkanker kregen. Kennelijk kenden de vegers het eerste arbeidshygiënische gebod niet: ‘Gij zult immer uw handen wassen, zowel voor als na het plassen’.

Blootstellingsroute PAK’s: opname barbecuerook via huid op twee

Terug naar het onderzoek. De onderzoekers wilden zien welke blootstellingsroute tijdens het barbecueën het meest bijdraagt aan de totale hoeveelheid PAK in het lichaam; het eten van gebarbecued vlees, het inademen van de barbecuerook of de opname van de neergeslagen barbecuerook via de huid. Wat blijkt? Eten geeft de meeste PAK’s in het lichaam. Opvallend genoeg was opname van barbecuerook door de huid nummer twee. Dus adviseerden zij om na het barbecueën te douchen en schone kleren aan te trekken.

> LEES OOK: Waar rook is, is kanker

En wat vind ik ervan? Ik vind het geweldig dat er serieus naar alle blootstellingsroutes gekeken is. Wij blijven om allerlei legitieme redenen toch vaak hangen in het beoordelen van de inademingsroute. De rest noemen we, maar kwantificeren we zelden.

En die barbecue? Ik stook stug door. Gewoon zorgen voor volledige verbranding. Dus een keurig, rookvrij fikkie en vooral geen zwartgeblakerde groenteburgers. Ik zou zeggen, kom eens langs. Dan barbecueën we samen op dat superbeschaafde ding van mij. Ik beloof dat je naderhand een marshmallow mag.

Tamara Onos | arbeidshygiënist bij Auxilium HSE. Blogt over de pracht en problemen van werk op www.tamaraonos.nl.