De werknemer was geen roker en van andere aan hem toe te rekenen risicofactoren is niets gebleken. De werkgever bestrijdt dat hij tekort zou zijn geschoten in zijn zorg voor de veiligheid van de werknemer.

De Hoge Raad overweegt dat het hof het door de deskundige gehanteerde rekenmodel ten grondslag heeft gelegd aan het oordeel dat de kans dat de longkanker is veroorzaakt door blootstelling aan asbeststof in de uitoefening van zijn werkzaamheden voor de werkgever 63,5% bedraagt. Het was beter dat het hof dat meer uitdrukkelijk had overwogen. Wel is voldoende duidelijk dat het hof, mede op grond van dit deskundigenrapport heeft geoordeeld dat werkgever is tekort geschoten in zijn verplichting om de noodzakelijke veiligheidsmaatregelen te nemen om schade van werknemers bij hun werkzaamheden te voorkomen. Kennelijk is de werknemer in zodanige mate aan asbeststof blootgesteld dat zijn longkanker daarvan het gevolg kan zijn geweest. Dit oordeel is niet onbegrijpelijk, gelet op de conclusie van het deskundigenrapport, in samenhang met de werkomstandigheden.

Het hof was van oordeel dat het aan de werkgever was, om gemotiveerd te stellen welke veiligheidsmaatregelen waren genomen met het oog op het risico van blootstelling aan asbeststof. Op dat punt is de werkgever echter in gebreke gebleven. Het hof heeft dan ook – terecht- overwogen dat de werkgever voor de gevolgen aansprakelijk is nu vaststaat dat hij nagelaten heeft die veiligheids maatregelen te treffen die waren vereist met het oog op de gevaren van het werken met asbest die hem bekend waren of behoorden te zijn. Zeker omdat door dit nalaten de kans op het zich verwezenlijken van destijds nog onbekende gevaren aanzienlijk is verhoogd.

Het cassatieberoep wordt, conform de conclusie van de Advocaat Generaal Spier, verworpen.