Vollenbroek beschrijft daarom hoe het plaatsgebonden geheugen eenvoudig kan worden aangesproken.

Na een ongeval met het verplaatsen van een mobiele weegschaal werden medewerkers uitgenodigd de fabriek te doorlopen om te beschrijven waar een reele kans bestaat op struikelen of omstoten van materiaal. Simpelweg omdat hen dat daar was overkomen. Op een eenvoudig formuliertje werden de gevaarlijke situaties beschreven.

Toen bleek dat veel collega’s op bepaalde plaatsen eenzelfde uitglijder of ongelukje hadden meegemaakt (51 voorvallen in totaal) drong het besef door dat er wel degelijk sprake was van een gevaarlijke situatie, hoe onbeduidend een val ook mag lijken. Tijdens de rondes leerden de collega’s ook nieuwe ‘best practices’ van elkaar.

Tot slot een tip van de auteur: wanneer je als leidinggevende mee doet aan een dergelijk ‘O-ja rondje’, stel je dan op als een nieuwsgierige gast. Probeer te begrijpen waarom iets gebeurde. Een veroordelende of verwijtende houding garandeert dat werknemers dichtslaan en verder zwijgen over eventuele (bijna)incidenten.