Geen arbeidsovereenkomst
De rechtbank stelt vast, dat er tussen de partijen geen sprake is van een arbeidsovereenkomst. Naar het oordeel van de rechtbank kan de man geen beroep doen op art. 7:658 lid 4 BW. Als een vrijwilliger zich op dit artikel wil beroepen, dan moet er sprake zijn van werkzaamheden die hebben plaatsgevonden in de uitoefening van het bedrijf van de vereniging. Maar de activiteiten van de vereniging zijn niet aan te merken als beroeps- of bedrijfsmatige activiteiten omdat de vereniging niet is gericht op economisch profijt en zich uitsluitend bezighoudt met vrijetijdsbesteding waarvan de inhoud geheel door vrijwilligers wordt bepaald en georganiseerd. Verder bestaat de vereniging geheel uit leden, waaronder leden die op vrijwillige basis (tevens) als leiders zijn betrokken bij de vereniging, zonder dat daarbij sprake is van een gezagsverhouding op vergelijkbare wijze als bij een arbeidsovereenkomst. De vereniging heeft ook geen werknemers in dienst. De man kan daarom niet worden gezien als een persoon die anders dan op basis van een arbeidsovereenkomst werkzaamheden verricht die op een lijn zijn te stellen met die van ‘gewone’ werknemers.

Wel vanwege gevaarlijke activiteit
De rechtbank is echter, met toepassing van de Kelderluikcriteria (HR 5 november 1965, NJ 1996/136), van oordeel dat de vereniging wel aansprakelijk is op grond van art. 6:162 BW. Er was immers sprake van een gevaarlijke activiteit en de vereniging heeft geen instructies verstrekt met betrekking tot de veiligheid van de bouw en het gebruik van de kabelbaan. Ook toezicht ontbrak. Er is wel sprake van eigen schuld van de man omdat hij geen veiligheidstuig heeft gebruikt. Deze eigen schuld wordt op grond van de billijkheid teruggebracht tot 10 procent, gezien de ernst van het letsel en het feit dat de vereniging voor de schade is verzekerd.

Rechtbank Utrecht, 14 december 2012, JAR 2013, 87; LJN: BZ1412

Wilt u meer jurisprudentie? Lees Vakblad Arbo>>