Een ten tijde van het ongeval 20-jarige man heeft in het kader van zijn opleiding tot meubelmaker tussen 1 februari en 13 april 2007 op zaterdagen als stagiair gewerkt bij een meubelbedrijf. Twee maanden later – op 25 juni 2007 – is hij in de werkplaats bezig met het vlakken van stukjes hout op een gecombineerde vlakbank/vandiktebank.

Beschermkap

De man komt daarbij met zijn linkerhand in aanraking met het draaiende beitelblok door een verkeerd afgestelde beschermkap. In het ziekenhuis volgt amputatie van enkele vingerkootjes: het eerste van de pink, ring- en middelvinger van zijn linkerhand. De Arbeidsinspectie constateert overtreding van artikel 7.4 Arbobesluit (het gevaar te worden getroffen door onderdelen van de vlakbank was niet zoveel mogelijk voorkomen). Zij legt geen boete op omdat er geen arbeidsovereenkomst was met het slachtoffer en het ook niet ging om een ingeleende of onder gezag werkende werknemer.

Geen opdracht

Het slachtoffer was kennelijk, met toestemming van het bedrijf, voor zichzelf aan het werk en had daartoe geen opdracht gekregen. Het slachtoffer eist schadevergoeding van het meubelbedrijf omdat dat niet heeft voldaan aan zijn zorgplicht (artikel 7:658 lid 4 BW). De kantonrechter wijst de eis af omdat het slachtoffer niet heeft bewezen dat er sprake was van een arbeidsovereenkomst tussen hem en het meubelbedrijf. Daarop gaat het slachtoffer in beroep.

Vakantiewerk?

Volgens het slachtoffer zou hij van 25 juni 2007 tot 16 juli 2007 – het begin van de bouwvak – vakantiewerk verrichten onder een arbeidsovereenkomst. Hij kreeg contant betaald (4,50 euro per uur). Op de bewuste 25 juni werkte hij aan zijn eerste opdracht, het maken van een nachtkastje. Volgens het gerechtshof is het aan het slachtoffer om op grond van de hoofdregel van art. 150 Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Rv) aan te tonen dat er sprake was van een arbeidsovereenkomst. Uit de eisen van redelijkheid en billijkheid kan geen andere verdeling van de bewijslast worden afgeleid.

Beslissing aangehouden

Het hof acht, mede gezien het verweer van het meubelbedrijf, niet op voorhand bewezen dat er sprake was van (een rechtsvermoeden van) een arbeidsovereenkomst. Het slachtoffer mag alsnog die feiten en omstandigheden aanvoeren die kunnen leiden tot de conclusie dat daarvan op de dag van het ongeval wel degelijk sprake was. In afwachting daarvan wordt iedere beslissing aangehouden.

Bron: Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 20 oktober 2015, ECLI:NL:GHSHE:2015:4179
Auteur: Rob Poort | Bureaupoort.nl

> TIP: Bijblijven met jurisprudentie? Kom naar de Arbo wetgeving & Actualiteitendag op 21 april 2016.