Borden met aanwijzingen voor de werkers om toch vooral de veiligheidsvoorzieningen in acht te nemen waren in geen velden of wegen te ontdekken. Daarentegen zag ik heel veel blote voeten en lapjes onder de petten, opdat de nek niet zou verbranden. En bovenal plezier.

Heel veel plezier. Vier hoog betekende ook dat er moest worden gehesen. En dan valt er wel eens een klein beetje materiaal uit de emmer. En dan krijg je wel eens iets in je oog. Resultaat: nog veel meer lol. Vier hoog betekende ook dat er moest worden geklommen om de werkplek te bereiken. In zo’n situatie zouden wij de Komo-klimkeur en de NEN 2484 zeer strikt toepassen. En terecht. Maar op deze locatie golden andere regels.

Natuurlijk stond er ook hier een ladder, die speciaal voor deze gelegenheid bleek te zijn samengesteld uit overgebleven stukken hout. Ook de ‘ladder’ was gezekerd met koord. Dat dan weer wel. De eerste sport bevond zich op ongeveer 1.50 meter hoogte. Dat leek mij een redelijk onneembare hindernis. Maar ik vergiste mij. Ik had namelijk de spijker nog niet meteen ontdekt. Het was een enorm exemplaar, waarvan ongeveer de helft in het oude hout was verdwenen. Het leek alsof de spijker daar al jaren geleden zijn positie had ingenomen. Hij deed in deze stand niet dienst als verbinder. Hij bleek de eerste sport. Mannen, met materiaal op hun nek, begaven zich zonder aarzeling met blote poten via de spijker naar de 2e, 3e en 4e verdieping. En dat er dan af en toe wat letselschade ontstaat. Tja, over dat risico wordt niet gesproken. Je hebt tenslotte een betaalde baan.