Dat gebeurde door een kuil in de grond te graven, het overtollige afval daarin te stoppen en dat vervolgens in de fik te steken. Er waren burnpits in missiegebieden als Afghanistan en andere landen waar de vrede bewaard moest worden. En soms zelfs gewoon militair moest worden ingegrepen. De rook van allerlei afval heeft wellicht schadelijke gevolgen veroorzaakt.

Wat voor troep werd in die burnpits verbrand?

Het lijkt erop dat het geen gewone kampvuurtjes waren zoals we die vroeger maakten. Met oude kranten, takkenbosjes en planken of pallets, zoals de inwoners van Scheveningen tijdens de jaarwisseling plegen te gebruiken. Maar hier ging het kennelijk ook om materiaal dat bij verbranding nogal wat schadelijke gassen afgeeft.

Nu is gewone rook, om het even van welk verbrandingsproces dan ook, nooit echt gezond. Maar gezien de ontstane ophef vraag je je af wat voor troep er dan wel in die burnpits werd verbrand. Defensie heeft zo te horen geen idee. Een risico-inventarisatie voor het op deze manier verwijderen van afval is kennelijk nooit aan de orde geweest. Dit is na de chroom-6 affaire in de NAVO-depots en het gebruik van verf met chroom-6 bij de luchtmacht wederom een voorbeeld van hoe het niet zou moeten.

> LEES OOK: Zo vergeet u niets in de RI&E

Geen inzicht in aard en omvang gezondheidsklachten

Defensie zegt ook dat er nog geen inzicht is in de omvang en de aard van de gezondheidsklachten. In het bericht stond dat dit komt doordat gezondheidsklachten die zijn opgenomen in medische dossiers, onder het medisch geheim vallen. En dat betekent dat Defensie die informatie niet bij een huisarts of militaire arts kan opvragen. Maar je zou denken dat er toch wel wat informatie moet bestaan.

> LEES OOK: Zo moeten we privacy bij ziekte interpreteren

Immers, bij een vermoeden van een beroepsziekte moet de eigen bedrijfsarts dit melden bij het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten. En op groepsniveau kan door de bedrijfsarts(en) ook onderzoek worden gedaan naar bepaalde klachten, zonder schending van medische geheimen. Maar dat kost tijd, geld en mankracht en dat ligt bij Defensie kennelijk lastig. Hoe dan ook, er is een burnpitmeldpunt ingesteld.

Defensie wil informatie over burnpits in kaart brengen

De (voormalige) personeelsleden kunnen met hun klachten terecht bij een onafhankelijke instantie: het Centrum voor Arbeidsverhoudingen Overheidspersoneel (CAOP). Daar kunnen zij ook andere informatie kwijt die kan helpen de gevolgen van burnpits in kaart te brengen. Het persbericht gaf aan dat kan worden gedacht aan waar, hoe of wanneer medewerkers met burnpits in aanraking zijn gekomen; de hoeveelheid, aard en omvang van de klachten; en de leeftijdsgroepen van de melders en of het mannen of vrouwen betreft. Het CAOP rapporteert aan de minister van Defensie die eventueel opdracht kan geven voor een onafhankelijk onderzoek naar de gevolgen van burnpits.

Dit lijkt een erg daadkrachtige aanpak van het probleem. Maar ik hoop voor de eventuele slachtoffers dat het allemaal niet te lang gaat duren. En vooral dat de onafhankelijke onderzoekers hun onafhankelijkheid ook zullen behouden. En zeker ook dat hun rapport niet in een kampvuurtje belandt. Of in een burnpit.

Auteur: Rob Poort | Bureaupoort.nl