Minder fouten
‘Bij burn-out patienten zie je dat dit automatiseringsproces minder vlot op gang komt’, zegt onderzoeker Martijn Arns. ‘We verrichtten metingen met EEG, en we keken naar het gedrag, En dat leidde tot dezelfde conclusie: degenen met een burn-out konden de controle moeilijker overschakelen naar geautomatiseerde informatieverwerking. Ze bleven veel langer bewust met de taak bezig, en je zag dan ook dat ze minder fouten maakten. Maar ze klaagden ook over vermoeidheid.’

Deze bevindingen zonden een schokgolf door de media. Want het was de eerste keer dat een burnout wetenschappelijk werd aangetoond. Arns formuleert het liever net iets anders: ‘Wij onderzochten of het een zelfstandige diagnose is. Of we verschillen kunnen aantonen met depressie of een chronisch vermoeidheidsyndroom. En die zijn er. Kleine verschillen met het chronisch vermoeidheidssyndroom, grote verschillen met een depressie.’

Controlescan
Blijft een feit dat burnout nu waarneembaar is. Kunnen werkgevers hun zieke werknemers binnenkort bij Arns langs sturen voor een controlescan? ‘Absoluut niet’, zegt hij met enige stemverheffing. ‘Het gaat hier om een onderzoek. Eerst moet er een vervolgstudie komen om te zien of de resultaten herhaalbaar zijn. En vergeet niet: wij hebben onderzoek gedaan bij groepen mensen, en dus kunnen we alleen concluderen dat de ene groep iets anders liet zien dan de andere. Daar kun je nog geen conclusies uit trekken op individueel niveau. En los daarvan: Het EEG is geen diagnostisch middel. Ook nu kun je burn-out al zichtbaar maken: met vragenlijsten en psychologisch onderzoek.’

Heeft het onderzoek dan helemaal geen gevolgen voor de praktijk? In de toekomst wellicht wel, zegt Arns. ‘Het kan aanleiding geven voor vervolgonderzoek. En dat kan dan op zijn beurt weer leiden tot andere behandelmethoden. In de toekomst is het wellicht niet meer nodig om een diagnose te stellen, en op basis daarvan een behandeling uit te stippelen. We kunnen ons dan wellicht beperken tot het in kaart brengen van ‘afwijkende’ hersenactiviteit, en op basis daarvan een behandeling bepalen die leidt tot de meest effectieve behandeling, ook wel ‘Personalized Medicine’ genoemd. Op dit moment is dat echter nog toekomstmuziek.’

Het onderzoek (pdf)

Tip!

Opleiding:

– Psychosociale arbeidsbelasting

Boek:

– Psychosociale arbeidsbelasting in 100 vragen