Want jazeker, een werkgever kan een serieuze poging doen om zijn processen zo veilig mogelijk in te richten. En hij kan – en moet – zijn medewerkers voorlichting geven over het vermijden van risico’s. Maar of dat uiteindelijk een werkplek oplevert waar mensen werkelijk veilig werken? Dat hangt helemaal af van de medewerkers die er rondlopen en van hún alledaagse gedrag.

> LEES OOK: Veilig echt kwestie van gedrag en cultuur?

Een moeilijke klus op tijd af, en veilig

Neem de mannen van een containerbedrijf die op een vrije zondagochtend een telefoontje krijgen voor een haastklus. Ze stappen in hun auto, rijden naar de bouwplaats en treffen daar niet de beloofde hoogwerker en andere benodigdheden aan. Dus gaan ze ter plekke op zoek naar in hun visie veilige alternatieven. Op de terugweg naar huis zijn ze ervan overtuigd dat ze een moeilijke klus op tijd hebben geklaard. En ook nog op een veilige manier.

Over dat veilig verschillen de meningen

Dat vindt de veiligheidskundige van het bedrijf achteraf niet. Sterker nog, hij vindt hun werkwijze ronduit levensgevaarlijk. Hoe is het mogelijk dat deze werknemers dachten dat ze wél veilig werkten? Hoe moet een werkgever op zo’n incident reageren? En verder de organisatie in: kan een werkgever iets doen om dit soort incidenten te voorkomen?

> LEES OOK: Communicatie over gedrag: verrassen vanuit de realiteit

Gedrag en veiligheid: wat de werkgever kan doen

Moet die werkgever straffen of belonen? Goede voorlichting geven? Of wellicht toch liever aan de slag met allerlei technische maatregelen? Moet de werkgever bijvoorbeeld apps gaan inzetten? Of moet hij gebruikmaken van nudging? Het zijn vragen die we in deze whitepaper willen beantwoorden. Peter Passenier stelt ze aan Frank Guldenmund (TU Delft). Zo krijgt u aan de hand van soortgelijke voorbeelden uit de praktijk een idee van wat een werkgever zoal kan doen om incidenten te voorkomen.

> Lees het allemaal in de fonkelnieuwe GRATIS whitepaper Gedrag en veiligheid