Haar re-integratie mislukt en de werkgever wil ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens dringende reden.

Standpunten lopen ver uiteen

De kantonrechter stelt vast dat de standpunten van beide partijen ver uiteenlopen. Helder is dat de vrouw sinds 29 mei 2010 niet meer heeft gewerkt. En ook dat er tot in oktober 2010 een UWV-procedure liep met als doel toestemming voor ontslag te verkrijgen, omdat de vrouw niet meewerkte aan haar re-integratie. Die procedure heeft de werkgever gestopt. De kantonrechter constateert dat de arbeidsdeskundige in oktober 2010 heeft geadviseerd dat de vrouw ‘op deugdelijke grond(en)’ weigert mee te werken aan haar re-integratie. Ze hoefde er dus niet aan mee te werken. Dan kan er in de visie van de rechter geen sprake zijn van een dringende reden.

Geen dringende reden voor ontslag

Ook de overige door de werkgever aangevoerde omstandigheden, die zich vooral hebben afgespeeld ver voordat er (reële) gezondheidsklachten waren, zijn voor de rechter onvoldoende om van een dringende reden uit te gaan. Wel blijkt dat er sprake was van een wirwar van conflicten tussen een van de bestuurders en de vrouw. De kantonrechter begrijpt niet dat deze conflicten zich zo lang hebben kunnen voortslepen en dat de partijen nooit met elkaar in gesprek zijn gegaan, al dan niet met een mediator.

Werkgever had mediation moeten inzetten

De kantonrechter vindt dat de werkgever een mediationtraject had moeten starten, zoals de arbeidsdeskundige ook heeft geadviseerd. De vrouw wilde wel een onafhankelijke mediator. Die is naar het oordeel van de rechter met een paar muisklikken op internet te vinden. Door dit na te laten is de situatie geëscaleerd en heeft de werkgever niet gehandeld zoals een goed werkgever betaamt. Modern werkgeverschap brengt met zich mee dat over en weer kritiek kan worden geleverd en dat met elkaar wordt gepraat, behalve in ernstige gevallen waarvoor ontslag op staande voet geboden is. Als een intern gesprek niet helpt, is mediation vaak een probaat middel. Deze kan gericht zijn op voortgaande samenwerking of op afscheid nemen van elkaar. Meer opties zijn er niet.

Pas daarna naar de rechter

Als partijen er niet uitkomen, kunnen zij de zaak aan de rechter voorleggen. Ze hebben dan hun best gedaan, maar het is niet gelukt. Wat niet moet gebeuren, is dat partijen niet meer met elkaar durven of willen praten. Of dat achteraf van collega’s schriftelijke verklaringen worden gevraagd waaruit allerlei kritiekpunten naar voren komen die niet uit het functioneringsverslag blijken. In deze zaak wordt het de werkgever aangerekend dat hij geen mediation heeft ingezet. De arbeidsovereenkomst wordt ontbonden met een ontslagvergoeding voor de vrouw met een factor C = 1.5. Die wordt wegens omstandigheden echter teruggebracht tot de neutrale factor van 1. Dat komt neer op een vergoeding van 13.000 euro.