Een glazenwasser werkt sinds 1997 bij Imago Schoonmaak / Onderhoud BV voor schoonmaakwerk bij zakelijke klanten. Het bedrijfsreglement stelt dat roken en bellen alleen tijdens pauzes zijn toegestaan. Regelmatige overtreding van het reglement kan aanleiding zijn voor ontslag. De werknemers kennen dit reglement.

Slecht imago

Op zeker moment hoort de werkgever van een grote klant dat verschillende werknemers gezien zijn terwijl ze al bellend of rokend aan het werk zijn. De klant accepteert dit gedrag niet en vraagt Imago passende maatregelen te nemen. De glazenwassers worden er in het werkoverleg op aangesproken dat ze het bedrijfsreglement hebben overtreden en dat dit verder niet wordt getolereerd. Een paar extra rookpauzes zijn toegestaan, maar dan moeten zij het werk onderbreken en het moet gebeuren op een plek die minder in het oog valt. Kort daarop komt er opnieuw een klacht binnen over de werknemer. De klant geeft aan dat, als dit nog een keer gebeurt, de medewerker de toegang tot het pand zal worden ontzegd en dat mogelijk ook het contract wordt beëindigd. De werknemer krijgt een schriftelijke waarschuwing: bij een volgende keer zal ontslag op staande voet volgen. Enkele maanden later mailt de klant dat de werknemer tijdens zijn werk in een dienstauto van het bedrijf zit te bellen en niet meer bij de lokaties van de klant mag worden ingezet. Hij wordt op staande voet ontslagen, maar vecht zijn ontslag aan.

Buiten pauzes

In hoger beroep oordeelt het gerechtshof dat voldoende is aangetoond dat de werknemer buiten zijn pauzes om gebruik heeft gemaakt van zijn mobiele telefoon. Dat dit met het werk te maken zou hebben, heeft hij niet aannemelijk gemaakt. De afspraak was dat privégesprekken tot een minimum zouden worden beperkt. Daarvan is geen sprake als de werknemer buiten de pauzes om in de auto gaat zitten voor het voeren van een telefoongesprek. De werknemer was op de hoogte van de bedrijfsregels, was al diverse malen gewaarschuwd en bleef desondanks die regels met voeten treden. Met het oog op de eventuele gevolgen voor het schoonmaakbedrijf en zijn werknemers, namelijk het verlies van een belangrijk contract, kon van de werkgever niet worden verlangd dat hij de werknemer nog langer in dienst zou houden. Omdat hij het ontslag aan zichzelf te wijten heeft, kan van een ontslagvergoeding geen sprake zijn. Het hoger beroep wordt afgewezen.

Bron: Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 20 januari 2015, ECLI:NL:GHSHE:2015:137
Auteur: Rob Poort | Bureaupoort.nl

Bij de tijd blijven op het gebied van jurisprudentie? Kom naar de Arbo Wetgeving & Actualiteitendag.