Bij een controle door de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) treft de inspecteur in een voertuig van een transportbedrijf een voorziening aan waarmee de tachograaf te manipuleren valt. De wagen wordt door twee chauffeurs gebruikt voor vervoerswerk.

Wegens overtreding van artikel 2.4.13, tweede lid van het Arbeidstijdenbesluit vervoer krijgt de werkgever een boete van 4.400 euro. Bezwaar bij de minister van Infrastructuur en Milieu (thans: Infrastructuur en Waterstaat) zijn vergeefs. Beroep bij de rechtbank eveneens. Daarop gaat de werkgever in hoger beroep bij de Raad van State.

> LEES OOK: Arbeidstijdenwet en arbo

Manipulatievoorziening maakt misbruik mogelijk: boete

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt als volgt. Niet ter discussie staat dat het voertuig was voorzien van een voorziening waarmee de tachograaf kon worden gemanipuleerd. De boete is opgelegd omdat die voorziening misbruik mogelijk maakt. Daarbij is niet relevant of de chauffeurs de voorziening op de dag van de controle ook daadwerkelijk hebben gebruikt.

> LEES OOK: Nieuwe basisinspectiemodule Arbeidstijdenwet

Werkgever verantwoordelijk voor manipulatievoorziening

Op grond van art. 13 EEG verordening 3821/85 zien werkgever en bestuurder toe op juiste werking en gebruik van de tachograaf. De minister mag een werkgever dan ook verantwoordelijk stellen voor de aanwezigheid van een manipulatievoorziening. En hij mag hem om die reden ook aanmerken als overtreder. Volgens het boeterapport registreerde de tachograaf rusttijd, terwijl het voertuig op dat moment op de snelweg reed. Uit nader onderzoek bleek dit te zijn veroorzaakt door de aanwezige manipulatievoorziening.

> LEES OOK: Continu-shift voor chauffeurs vrachtwagen

Vrachtwagen met tachograaf onderdeel wagenpark werkgever

De vrachtwagen maakte deel uit van het wagenpark van de werkgever, zodat die als overtreder moet worden aangemerkt. Het is niet aannemelijk dat de werkgever niet wist en niet kon weten dat de manipulatievoorziening in het voertuig aanwezig was. Vooral ook omdat de in 2014 in België nieuw ingebouwde tachograafsensor twee weken later in Polen is vervangen door een andere sensor. Dat de chauffeurs de voorziening zelf hebben laten inbouwen, lijkt de Afdeling onaannemelijk. Want inbouwen is bewerkelijk en gaat gepaard met flinke kosten. Daarom verwerpt de rechtbank het beroep.

Bron: Raad van State, Afd. bestuursrechtspraak, 25 april 2018, ECLI:NL:RVS:2018:1391
Auteur: Rob Poort | Bureaupoort.nl

> TIP: Bijblijven met jurisprudentie? Kom naar de Arbo Actualiteitendag