Tijdens het werk kan een werknemer door te zware belasting een beroepsziekte oplopen, zoals lage rugklachten of een burn-out. Een bedrijfsarts kan een dergelijke ziekte of aandoening opmerken of vaststellen, maar ook een huisarts of andere specialist kan zulke klachten signaleren.
In Nederland komen jaarlijks nog altijd duizenden werknemers om door een bedrijfsongeval of een beroepsziekte. Op Workers' Memorial Day, dat is 28 april, herdenken we wereldwijd deze doden door het werk.
Ziektebeelden door blootstelling aan gevaarlijke stoffen worden niet altijd op tijd herkend binnen de reguliere (bedrijfs)gezondheidszorg. Daarom is er nu de Toxpoli.
De TSB-regeling is een financiële tegemoetkomingsregeling voor werkenden met een beroepsziekte door blootstelling aan gevaarlijke stoffen tijdens hun werk. Vooralsnog zijn 3 beroepsziekten opgenomen in deze regeling: longkanker door asbest, allergisch beroepsastma en CSE. Hoe werkt de regeling?
Wat kun je doen als je merkt dat een bedrijf niet voldoet aan zijn plichten ten aanzien van de RI&E, CMR-registratie, de blootstellingsbeoordeling of het PAGO? Bespreek het met de werkgever, meld het bij de ondernemingsraad en bij de Arbeidsinspectie. Dan heb je er alles aan gedaan.
Een werknemer lijdt gezondheidsschade door blootstelling aan fijnstof en roet tijdens het werk als buschauffeur. Is de werkgever aansprakelijk voor de luchtwegklachten, ondanks dat de blootstelling binnen de norm valt?
Naar schatting overlijden in Nederland 1.040 mensen per jaar vroegtijdig aan hart- en vaatziekten door factoren in het werk. We weten nog vrij weinig over de beroepsmatige oorzaken van hart- en vaatziekten. Toch is er al veel mogelijk als het om preventie gaat.
Ziek worden door blootstelling aan schadelijke stoffen op het werk, het komt helaas nog regelmatig voor. Expertisecentrum Lexces zet zich in voor het terugdringen van beroepsziekten die ontstaan door blootstelling aan stoffen. Onder andere door preventieonderzoek en projecten in samenwerking met (arbo)professionals.
Om beroepsziekten verder te beperken, is er meer inzicht nodig in waar en wanneer blootstelling aan schadelijke stoffen optreedt. Traditionele meetmethoden bieden niet voldoende informatie. Video Exposure Monitoring biedt uitkomst.
Het wordt steeds duidelijker dat slachtoffers van beroepsziekten in een weinig benijdenswaardige positie verkeren. Hoe kan dat toch zijn, in onze mooie rechtsstaat en verzorgingsstaat?
